...ΚΑΙ ΠΕΡΝΟΥΣΑΝ ΟΙ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ...ΚΑΙ ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ.....ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΝΑ ΦΑΩ, ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ....ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΝΕΡΟ ΝΑ ΠΙΩ, ΟΜΩΣ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ....ΔΕΝ ΕΙΧΑ "ΘΕΟ" ΝΑ ΠΙΣΤΕΥΩ, ΟΜΩΣ ΕΓΩ ΣΥΝΕΧΙΖΑ ΝΑ ΦΩΝΑΖΩ...ΜΕΧΡΙ ΠΟΥ Η ΦΩΝΗ ΜΟΥ "ΕΣΒΗΣΕ", ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ..."ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΑ"....ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΧΕ "ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΕΙ" ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΤΕΡΑ. ( Χ.Μ. ...ΓΙΑ ΤΟΥΣ "ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΜΕΝΟΥΣ")
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου