..."ΜΕ ΚΛΑΜΜΑ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΓΗ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ
ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΧΑΘΗΚΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΜΙΛΗΣΩ
ΟΜΩΣ ΛΗΣΜΟΝΗΣΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΥΡΘΗΚΑ
ΓΥΡΕΨΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΨΥΧΗ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ
ΜΑ ΗΤΑΝ Η ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
ΚΑΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΓΕΛΑΓΕ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ
ΣΕ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΠΙΟ ΘΛΙΒΕΡΗ ΚΙ' ΑΠΟ ΤΗΝ ΛΗΘΗ
ΕΙΔΑ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ ΝΑ ΚΥΛΑ ΣΤΟ ΜΑΓΟΥΛΟ ΜΟΥ
ΤΟΤΕ ΘΥΜΗΘΗΚΑ ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΣΚΟΠΟ ΘΑ ΟΡΙΣΩ
Σ' ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΩ
ΗΡΘΑ ΜΟΝΑΧΑ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΝΑ..ΓΚΡΕΜΙΣΩ (Χ.Μ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου